از زبان ماجراجویان واقعی
جامعه‌ی نویسندگان کومه؛ جایی برای به اشتراک گذاشتن خاطرات، تجربیات و توصیه‌های سفر
سفرهای کومه
سفرنامه خارجی
در قلب هر شهر بزرگی، خیابانی وجود دارد که بیش از یک مسیر رفت وآمد است؛ او تاریخ، فرهنگ و روح شهر را در خود جای داده است. این خیابان‌ها شاهرگ‌های تپنده‌ای هستند که زندگی در آنها جریان دارد و داستان‌ها از لابه‌لای سنگفرش‌هایشان روایت می‌شود. در دو سوی جهان، دو خیابان افسانه‌ای وجود دارند که اگرچه کیلومترها از هم فاصله دارند، اما در ربودن دل هر رهگذری هم‌نوا هستند: خیابان استقلال دراستانبول و شانزِ-الیزه در پاریس
سفرنامه خارجی
این سفرنامه احتمالاً آن چیزی نیست که شما را برای بستن کوله‌پشتی وسوسه کند. نه پر از قاب‌های فیلترشده است، نه از آن روایت‌هایی‌ست که پایانش با لبخند و نوشیدنی کنار ساحل تمام شود.اولین بارم است که در کومه‌تریپس سفرنامه می‌نویسم—و شاید اگر این سفر، این‌قدر عجیب و غیرمنتظره پیش نمی‌رفت، اصلاً وسوسه‌ی نوشتن سراغم نمی‌آمد.چون راستش، سفر برای من فرار از زندگی نرم و روتین است؛ یک جور تقابل با تکرار، با روزهایی که چیزی غافلگیرت نمی‌کند.و این بار، زندگی دست‌به‌کار شد تا ثابت کند که ماجرا، گاهی دقیقاً وقتی شروع می‌شود که هیچ‌کس انتظارش را ندارد.
سفرنامه داخلی
دچار یک حس غریب شده‌ام؛ حسی که نمی‌دانم اسمش را بگذارم دلتنگی یا کشش. انگار جنگل‌های شمال، با همه مه و باران و بوی خاک خیس‌شان، مرا صدا می‌زنند. این بار نه برای یک سفر کوتاه و گذرا، بلکه برای غرق شدن در آغوششان عزم سفر کرده ام.چند هفته‌ای بود که ذهنم پر از تصویرهایی از فضای سرسبز لاویج و زیبایی بی‌بدیل دریاچه الی‌مالات شده بود. هر بار که گوشی را باز می‌کردم، عکس‌ها و ویدئوهایی از آنجا جلوی چشمم می‌آمد. شاید این همان نشانه‌ای بود که منتظرش بودم. بی‌آنکه زیاد فکر کنم، تور دو روزه چمستان الی مالات را رزرو کردم.